Filipiński Instytut Wulkanologii i Sejsmologii poinformował o erupcji wulkanu znajdującego się ok. 60 km od stolicy kraju – Manili.
W niedzielę wulkan zaczął wyrzucać gazy i materiał piroklastyczny tj. popiół, parę wodną oraz niewielkie kamienie na wysokość 15 km. Podjęto decyzję o ewakuacji 45 tys. osób i zamknięciu międzynarodowego lotniska w Manili. W nocy z niedzieli na poniedziałek w związku z erupcją zanotowano 75 wstrząsów, natomiast w poniedziałek rano zaczęła wypływać lawa. Władze spodziewają się, że najgorsze dopiero przed nami a zmuszonych do ucieczki może zostać nawet 200 tys. osób.
Ostatni raz Taal wybuchł w 1977 roku, jednak największa erupcja miała miejsce w 1911 roku. Od 1572 roku wybuchał 33 razy. Jest najmniejszym wciąż aktywnym wulkanem świata mierząc zaledwie 311 m. Samo jezioro Taal jest wypełnioną wodą kalderą (czyli dużym zagłębieniem na szczycie wulkanu powstałym najczęściej po gwałtownej eksplozji, która zniszczyła wierzchołek) po dawnym wybuchu wewnątrz której znajduje się mniejsza kaldera. Pod względem typologicznym należy wulkanów kompleksowych zaliczanych do form złożonych. Charakteryzują się one obecnością stożków pasożytniczych bądź kopuł na stokach głównego wulkanu bądź obecnością stożków i kopuł wulkanicznych z odrębnymi kanałami głównymi. Innymi przykładami wulkanów kompleksowych są wulkany: Batur na Bali, Homa w Kenii czy Pacaya w Gwatemali.
Karol Kubak- geograf, hydrolog, pasjonat badań krajobrazu oraz technologii GIS
źródło zdjęcia wyróżniającego: Exec8 [CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0); https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Taal_Volcano_-_12_January_2020.jpg]
